BOOM

Donderdag, vroeg uit bed want we moeten om 9 uur klaar staan voor een fietstocht. Met 5 andere Nederlanders en 2 Amerikanen gaan we op pad.

Onderweg wordt er veel verteld over het ontstaan van Portland en de vele bruggen over de rivier.

Aan het einde van onze fietstocht hebben we een kleine afdaling van een brug. Het was wel oppassen met hobbels in de weg. Een Nederlander dacht even met één hand aan het stuur in volle vaart een paar mooie foto’s te maken met zijn mobiel. Bij de eertse beste hobbel slaat zijn voorwiel weg en valt plat op zijn gezicht. Veel schrammen en blauwe plekken met een pink in een onnatuurlijke positie. Gelukkig waren we toen bijna bij ons eindpunt.

Na de fietstocht met de tram terug naar het hotel en met de auto onderweg naar de volgende bestemming, Prineville (Oregon). Eerst een mooie klim door het bos naar een hoogte van 1300 meter. Hier op de parkeerplaats hadden we weer een schitterend uitzicht op Mount Hood.

In de afdaling werd het landschap steeds dorre en ging over in een soort woestijnachtige omgeving. Na 4 uurtjes rijden kwamen we aan in Prineville. Een dorp met veel authentieke kenmerken  van een redneck community.  Achter ons motel een druk bezocht restaurant, volgens tripadvisor nummer 2 van de omgeving. Laten we zeggen dat deze omgeving gek is op hamburgers en zo.

Nu uitgeteld van een lange dag. Lekker slapen en morgen weer vroeg op pad.

Woensdag, we waren om 6 uur in de morgen klaar wakker. Rustig de dag starten en nog voor 7 uur achter het ontbijt. Vandaag ons eerste tripje, de historic highway.

We reden door een schitterende omgeving net naast Portland. Veel groen in mooie bergen, alsof je door de Alpen rijdt. Onderweg veel mooie uitzichtspunten.

Maar waar de route echt bekend om is zijn alle mooie watervallen.

De mooiste waterval van deze omgeving is de Multnomah falls. Veel toeristen willen deze bijzondere waterval zien, waardoor er een behoorlijke file voor de parkeerplaats stond. Veel te weinig plek   dus wachten totdat er weer een plekje vrijkomt. Uiteindelijk rijden we door, want het duurde allemaal veel te lang. Op de terugweg maar weer proberen.

Bij een dam ook even kijken. An maakt hier een foto van een gezin. Op de achtergrond zie je de mist van het vallende water uit de dam. Hierna hebben we een kleine omweg gemaakt die een  ooie beloning heeft opgeleverd. In dit gebied staat de bekende  erg Mount Hood. Echter vanaf de weg is deze niet te zien door alle bossen en bergwanden. Maar door de omweg konden we deze bijzondere berg wel zien. Snel een foto maken tijdens het rijden.

Links achter de paal (helaas) toch nog een glimp van Mt Hood. Daarna de snelweg op en weer terug naar Portland. Onderweg was een pakeerplaats op de snelweg die ook een wandelpad had naar Multnomah Falls. Hier was genoeg plek voor alle auto’s. 5 minuten wandelen en we waren bij de waterval. De files op die andere weg waren er nog steeds

Om 1600 weer terug in het hotel.  Inmiddels weer moe omdat we nog niet goed in de andere tijd zitten. Morgenvroeg op de fiets door Portland en daarna naar de volgende bestemming.

Vanmorgen om 6 uur opgestaan. Om 10 uur vliegen, een vlucht van iets meer dan 9 5 uur. Lokale tijd 11 uur in de ochtend landen we. Een klein vliegveld, waardoor we snel door de security konden. 12 uur de auto ophalen en tegen 1 uur in de middag bij ons hotel.

Onze auto met daarachter het hotel. Na het inchecken even de omgeving verkennen en wat boodschappen gedaan. In de loop van de middag met de tram even de binnenstad in.  Voor ons gevoel is het dan al na middennacht, maar we moeten nog wel even om onze tijd te verzetten. Het tijdsverschil is 9 uur. Dus als wij vanavond gaan slapen dat staat Nederland op.

Dit is één van de vele bruggen in Portland die ook in het programma “Wie is de mol?” te zien was. Het was voor ons overleven. Tegen 6 uur in de avond maar weer terug naar het hotel. Inmiddels zijn we pver de slaap heen. Vlak voordat we tram instappen om terug te gaan zien we aan de overkant van de straat wat bijzonders.

Al deze gasten waren net zo van de wereld. Mooi een tentje op de stoep waarin ze leven. Beetje oud ijzer voor de deur.Die gast links met dat boekje was echt aan het trippen.

Morgen de natuur in rond Portland. Nu eerste nog even wakker blijven.

Een overzicht van onze rondreis die morgen gaat beginnen in Portland.

Portland onze eerste stop straks in NW USA.

Vanmorgen zaten we in ons overblijf hotel (B&B) ergens midden in Frankrijk in de buurt Potiers.

Vandaag een rit van 900 km die we zonder problemen hebben gereden.  Om 19:00 waren we weer thuis.

Van de week plaats ik nog de spectaculaire foto’s van ons raften.

 

Vrijdag, de laatste dag in de Pyreneeën.  Morgen gaan Geert Jeanette en Minke naar de kust. Wij beginnen langzaam aan onze terugreis naar Nederland. Vandaag was het een druiliger dag in ons gebied. Daarom zijn we naar Toulouse gegaan.

De Garonne die achter ons huisje langs stroomt komt ook door Toulouse, zoals te zien op de foto hierboven.  De stad is zeer bijzonder met al die gietijzeren balkons, zoals ik ze ook zag in New Orleans.  We hebben hier lekker rond gewandeld onder een waterig zonnetje met een heerlijke temperatuur.

Bijzonder in deze stad is het netwerk voor fietsen. Overal fietspaden en de mogelijkheid om fietsen te huren. Voor nog geen 2 euro kun je de hele dag een fiets gebruiken. Er wordt ook veel gefietst door de lokale bevolking.  De binnenstad is zo goed als autovrij.

Aan het einde van de dag bleek dat het een uitstekende keuze was voor deze trip. Echt een stad om te bezoeken en op onze eigen plek heeft het vandaag veel geregend bij een temperatuur van 17 graden.

Het was een heerlijke week in de Pyreneeën.

Onze vakantie(s) blijft actief. Woensdag was een heerlijke dag. Helder weer met een zonnetje en 27 graden. Wij zijn op woensdag gaan raften. Het nemen van foto’s tijdens het raften was bijna niet mogelijk. Gelukkig fietste er een fotograaf mee, maar de mooie plaatjes staan op een CD.  Dus die post ik na de vakantie. Met mijn telefoon, welke waterdicht is, heb ik een paar plaatjes kunnen maken.

Deze werd door onze gids gemaakt. En de volgende ook.

Het was een avontuur van anderhalf uur met raften en in het water springen. Met name de echte stroomversnellingen waren spectaculair. Maar daarvan volgen later de foto’s.

Donderdag was D-day voor Geert en mij. Vanmorgen hebben we met de fiets de Col d’Aspin beklommen.  Gedurende 12,5 km jezelf pijn doen op een berg voor de lol. Maar als je boven bent is het telkens weer een overwinning op jezelf.

We gingen beiden vrij goed omhoog, maar hadden beiden een slecht moment halverwege de klim waar het steilste stuk van klim met ongeveer 10% zit. Masr gewoon doorgaan, want even afstappen maakt het alleen maar moeilijker.

• 

De vrouwen zaten op de verkeerde berg om ons aan te moedigen.

Nu herstellen van de inspanningen van de afgelopen 3 dagen.

Vanmorgen bewolking. Met de auto reden we de Pyreneeën in voor een mooie wandeling naar Lac D’Oo.

We gingen uit van een relatief eenvoudige wandeling. Het was 16 graden, dus een dik vest aan. Na een paar honderd meter begon het flink te stijgen.

Af en toe wachten. Doordat het flink begon te stijgen gingen de vesten al snel om het middel. Zweet op het voorhoofd en verder zwoegen omhoog.

Het uitzicht was schitterend, maar door de inspanning haden we daar niet altijd oog voor. Het steile pad werd een klein zeer steil pad waar iedereen amechtig zich voort bewoog. Na anderhalf uur hadden we ons einddoel bereikt. Even bijkomen op het bruggetje.

Daarna de laatste meters omhoog om te genieten van de natuur.