Auteur: remco

Vanmorgen gingen we weer op tijd op pad. Het beloofd weer een warme dag te worden met kans op onweer in de middag. Ons doel vandaag de klim naar Volta (vuurtoren op de top).

Daar waar de wolk de berg raakt staat de vuurtoren met een (naar verwachting) schitterend uitzicht over het meer. Een hele klim naar boven die gelukkig door het bos gaat over heel steile stukken. Pff net hersteld van Davos en gelijk weer een aanslag op onze spieren. Omhoog veel krachten sparen, dus pas foto’s gemaakt van de route op de terugweg.

Boven was het uitzicht geweldig. Maar wel een kwelling om daar te komen. Eindelijk na hele tijd klimmen was daar de vuurtoren.

Het is de inspanning van de wandeling echt waard als je dit kan zien. Als het echt helder is kan je de scheve toren van Pisa zelfs zien. Vervolgens even bijkomen op een terras van een hotel dat naast dit uitkijkpunt staat.

Twee tafeltjes aan elkaar schuiven mocht niet in verband met corona. Maar dicht op elkaar zitten achter een te klein tafeltje is hier geen probleem.

Op de weg omlaag hebben we dit mooie kerkje nog even bekeken.

Eenmaal beneden was het doorstappen naar het hotel. Gisteren was het vinden van een plek lastig (we hadden geluk). Echter vandaag was het opvallend rustig bij het zwembad. Overal plek genoeg en een bijna leeg zwembad. Dus tijd voor een paar mooie en gekke foto’s.

De spierpijn valt mee. Eigenlijk helemaal niks. Morgenvroeg even afwachten.

Morgen de langste verplaatsing. We moeten ongeveer 900 km naar het zuiden onder Napels. Vroeg opstaan en op tijd vertrekken.

Nog steeds spierpijn van het wandelen (lees dalen en klimmen in de bergen) in Davos. Vanmorgen een wandeling (spieren los maken) naar het centrum om te winkelen (joepie).

Onderweg ook nog even stilstaan bij het moois dat te zien is en een fotomomentje.

In de stad was de opdracht mooi en goedkope schoenen kopen voor José. Zijn favoriete winkel bestond niet meer dus werd het een flinke wandeling (uiteindelijk meer dan 10000 stappen). Antoinette dook een winkel in voor nieuw servies. Ik vond het buiten, ondanks de warmte zo vroeg op de dag, aangenamer. Binnen moet continu dat mondkapje op. Even een foto van een mooi gebouw en kerk voor mijn blog.

José heeft onfertussen ook mooie schoenen gevonden. Weer terug naar het hotel, want het werd steeds benauwder. Lekker de hele middag bijkomen bij het zwembad.

Het vinden van een bedje is lastig, althans als je in de zon wil liggen. In de schaduw was dat geen enkel probleem. En hier liggen Antoinette en ik bij voorkeur.

In de avond kwam dan eindelijk een onweersbui langs die het benauwende weer kwam weg blazen.

Helaas maar een paar druppels, maar wel een mooi schouwspel op het meer met veel bliksem. Morgen laatste dag Como.

Vanmorgen zijn we vertrokken uit Davos voor een avontuurlijk autoritje door de Alpen. Eindelijk eens een keer de Fluelapas open.

Na een half uur waren we boven en kon de afdaling beginnen. Deze afdaling duurde anderhalf uur tot het Comomeer. Hier konden we met moeite een plekje vinden om even te lunchen.

Na de lunch nog een dik uur rijden langs de smalle wegen aan het meer. Om 1530 konden we onze ruime kamer betrekken en het zwembad opzoeken.

En weer wandelen. 23000 stappen en ongeveer 15 km gewandeld door de bergen. Met spierpijn begonnen en met nog meer spierpijn geëindigd. Vooral het afdalen doet pijn. Hieronder een paar foto’s van vandaag.

Morgen naar Como

Bepakt en veel kleding aan gaan we omhoog. In de lift natuurlijk wel je masker op.

We gaan door naar een hoogte van bijna 3000 meter. De temperatuur is dan rond het vriespunt en de wolken houden de zon hier nog tegen.

Het eerste uur is op en neer. Naar beneden kost minder moeite maar geeft wel meer spierpijn. Tussen de rotsen draai je de bocht om en ineens zit je op een alpenweide.

Na de lunch wandelen we verder. De afdaling wordt soms heel steil en vraagt veel concentratie. Een tweede stop om even bij te komen is door de zon heerlijk. De wolken breken en de temperatuur stijgt. Snel een paar foto’s voordat we aan het laatste stuk van de afdaling beginnen.

Om 1500 zijn we weer beneden. 18000 stappen en spieren in de kuiten die vragen om een rechte weg. Morgen nog een keer.

Davos kennen we nog van onze eerste skivakanties 30 jaar geleden. Nu bezoeken we dit bergdorp in de zomer. Het weer is typisch Nederlands, dus een bui ligt altijd dichtbij.

Na een rit van 4,5 uur dwars door Zwitserland komen we aan in Davos. Spullen in de kamer en direct op zoek naar de eerste lift omhoog.

Eenmaal boven een korte wandeling omhoog en daarna naar beneden. Je voelt gelijk de kuiten als je omlaag gaat.

De wandeling omlaag gaat heerlijk snel. Onderweg nog een leuk watervalletje voor een paar leuke kiekjes.

Morgen de echte wandeling, dus nu rusten.

Donderdag 16 juli 2020

Vanmorgen werden we wakker met laaghangende bewolking. Mooie omstandigheden voor een rustdag. Na het ontbijt lekker wandelen langs het meer.

Via de centrale winkelstraat liepen we terug. We kwamen langs het hotel waar Timo en Hannah over 2 weken zijn. Een mooie locatie.

In de middag kwam voorzichtig de zon door en hebben de tijd door gebracht bij het zwembad.

Morgen weer een halve dag in de auto naar Davos.

Woensdag 15 juli 2020

Vanmorgen in de stromende regen zijn we vertrokken uit Mannheim. 5 uurtjes rijden naar het bekende dorp aan de zuidkant van het meer van Genève.

Na aankomst even heerlijk relaxen in de lobby met een gratis drankje en hapje. Daarna naar het eten. Maar wel eerst het mondkapje op.

Kom je ergens binnen dan moet het mondkapje op. Met eten mag het wel even af.

Dinsdag 14 juli 2020

Vanmorgen wakker geworden in het eerste hotel van deze vakantie. Het ontbijt moest je vooraf doorgeven en werd aan tafel bezorgd.

Na het ontbijt zijn we naar Heidelberg gegaan op ongeveer 30 minuten rijden. Heidelberg is vooral bekend als universiteitsstad en vanwege het historische centrum van de stad, waaronder het Schloss Heidelberg.

Een flinke wandeling naar boven om het bekende Schloss te bekijken. In de tuinen rond het Schloss stonden mooie kunstobjecten.

Morgen gaat de reis naar Evian.

•