Categorie: Geen categorie

Vanmorgen om 8 uur ontbijt in ons hotel bij Levanto (Cinque Terre). Nog even een foto van dit leuke hotel. Het eten was echt geweldig.

Hebben we dat ook een keer gedaan.

De eerste anderhalf uur was keren draaien langs de kust van Italië. Milaan zonder problemen langs. Bij Como de eerste file voor de tolpoorten, 15 minuten vertraging. 10 km verder wee4 file. Nu voor de grens met Zwitserland ook 15 minuten vertraging. Eenmaal in Zwitserland liep alles weer gesmeerd. Tot dat we bij de Gotthard tunnel kwamen.

Net voordat de file van anderhalf uur begon tipte onze navigatie een afslag te nemen. We zijn er ook deze keer overheen gereden.

Over de Gotthard begon het te regenen, hard te regenen. Tot Basel was het lastig en dus heel voorzichtig rijden. In Duitsland klaarde het op. Tegen 7 uur in de avond waren we bij het hotel waar het deze vakantie begon.

Morgen weer thuis. Ook lekker.

De Cinque Terre in het gelijknamige Nationaal park Cinque Terre bestaat uit vijf dorpjes langs de Italiaanse kust vlak bij La Spezia in Ligurië in Italië. Cinque Terre bestaat uit de volgende dorpen: Monterosso al Mare Vernazza Corniglia Manarola Riomaggiore.

Onze laatste dag in Italië. Vanmorgen hebben we afscheid genomen van José en Erik. Zij gingen naar Triëst, terwijl wij de drukte van zwarte zaterdag willen ontwijken. We zijn 250 km verder gereden langs de kust richting Genua. Bij het dorp Levanto zitten we in een bijzonder hotel aan het einde van Cinque Terre. Om 12:30 zijn we al bij het hotel. Koffers wegzetten en door naar het station.

Het gebied van de 5 dorpjes is het beste te bezoeken met de trein. Deze stopt bij elk dorpje waar je het schitterende landschap kan bekijken.

De dorpjes zijn gebouwd tegen de steile hellingen die de zee in lopen. Dit betekent ook dat er af en toe flink geklomen wordt, pffff.

Maar zo’n klim geeft dan wel weer mooie plaatjes. Ook als je helemaal beneden in de kleine haventjes bent.

Het was warm, heel warm. Het klimmen tussen die smalle steegjes zorgen voor natte kleren. Het zweet zat overal.

Om 1800 uur waren we helemaal uitgeteld en stonden we te wachten op de laatste trein die ons terug bracht.

Een geweldige omgeving waar we zeker weer terug willen komen, maar dan in mei, om ook de mooie wandelingen tussen de dorpen te maken.

Morgen terug naar waar we begonnen zijn, Mannheim.

Vanmorgen zaten de wielrenners van Ineos al achter de pasta, rijst en andere gerechten als wij opstaan.

Morgen moeten ze over al die stofwegen. Wij gingen in de omgeving op zoek naar thermische bronnen. Een uurtje rijden op ons hotel.

Heerlijk warm water dat over de rotsen naar beneden komt en mooie kleuren op de rotsen achterlaat.

De temperatuur was inmiddels weer opgelopen richting de 40 graden. Dus na een uurtje weer lekker in de auto met airco. Terug naar het hotel.

Onderweg stoppen we een paar keer voor mooie foto’s.

Tegen half 3 zijn we weer terug bij ons hotel.

Een lekkere lunch voordat we gaan afkoelen in het frisse water van het zwembad.

In de avond gaan we nog even naar Siena voor een ijsje en een drankje.

Op het plein in het centrum is ook alles klaar voor de finish van morgen, Strade Bianche.

Nog een laatste blik op Siena en dan naar het hotel voor onze laatste nacht hier.

Vanmorgen om half 9 ontbijt buiten. De temperatuur is dan aangenaam, wat je niet kan zeggen van de rest van de dag. Een bijzonder goed verzorgd ontbijt met als hoogtepunt de fruitsalade.

Tegen 10 uur vertrekken we voor een autorit van 30 minuten. Je kan veel vertellen over Siena een stad in Toscane, Italië. Het is de hoofdstad van de gelijknamige provincie Siena. In 2003 had de stad 52.775 inwoners. Door het zeer goed behouden middeleeuwse stadsbeeld en zijn bijzondere geschiedenis behoort Siena tot de belangrijkste toeristentrekkers van Italië. Maar dit jaar weinig toeristen. Met de foto’s krijg je een beeld van deze bijzondere stad.

Het was warm, heet in de stad. Gelukkig is ook deze stad hier op gebouwd en zijn de nauwere straten omgeven door hogere gebouwen. Het geeft een aangename schaduw om de dag door te komen.

Tussen de middag natuurlijk even het terras op om uit te rusten en een heerlijke Italiaanse lunch te nemen.

Na de lunch was de temperatuur inmiddels opgelopen tot 39 °C. Er veel puf om stevig door te lopen was er niet meer.

Dus snel op zoek naar de auto en de airco aan. Terug naar ons hotel om een koele duik te nemen in ons zwembad. Zo komen we de middag wel door.

Vanmorgen op tijd Florence verlaten op weg naar een resort vlakbij Siëna. Hier onze laatste stop met Erik en Jose.

Via een prachtige oprijlaan tussen de cipressen door komen we rond 12 uur aan bij ons hotel (resort) voor de komende 3 nachten. We zijn de eerste gasten in 3 maanden. Ze zouden eigenlijk pas na het weekend open gaan, maar we kregen vorige week een email dat ze per vandaag open gingen. Later die dag werd duidelijk waarom ze eerder open gingen.

Maar eerste gasten dus snel naar het zwembad. Een ‘private pool’ voor ons, zolang als het duurt.

Om 13:30 werd het zwembad gesloten, zodat iedereen kan lunchen. Na de lunch mochten we weer het water in. Rond de klok van 4 keamen ineens 2 gigantische bussen het terrein opdraaien.

‘Team Ineos has arrived’. Het blijkt dat het beste wielerteam van de wereld een deel van dit hotel heefy afgehuurd in de voorbereiding op de eerste wielerklassieker dit jaar, de Strade Bianche. Dat is (waarschijnlijk) ook de reden van de eerdere opening.

De rest van de dag was luieren. Morgen gaan we Siëna bekijken.

Vanmorgen op tijd uit bed. We hebben een verplaatsing van 5 uren en willen vandaag Florence bekijken. Maar eerst nog even genieten van het uitzicht van onze hotelkamer.

Tegen 9 uur vertrokken we slingerend Napels op weg naar Florence. Tegen 1400 uur zijn we in het hotel en gaan we de stad in. Het is inmiddels 37 graden, dus zoeken we de schaduw op als het kan. Maar voor mooie foto’s moet je ook de zon in.

Voor ons is het de eerste keer in Florence. De experts geven aan dat het rustig is. Je ziet weinig mensen en dat maakt het maken van mooie foto’s een stuk eenvoudiger.

Na 5 uur wandelen hebben we de belangrijkste hoogtepunten gezien. Morgen een korte verplaatsing naar Siena.

Vanmorgen vroeg zijn we vertrokken uit Sorrento. Hier begint de route langs de Almafische kust. Een route waar het in de zomer file rijden is en scooters je links en rechts voorbij schieten. Deze zomer is alles anders, dus ook het rijden van deze route waar we af en toe ons alleen waanden.

Na twee uurtjes rustig rijden, genieten van de uitzichten verlaten we de bekende kustweg en zetten koers naar Napels. Aan de voet van, de nog steeds actieve, Vesuvius staat ons hotel voor deze nacht. Na het inchecken zijn we direct de stad ingewandeld.

Warm is het in Napels. Zo bereiden we ons voor op Florence waar het nog warmer zal zijn. Gelukkig zijn er in Napels veel kleine steegjes met rondom hoge gebouwen waar de zon niet komt. Daar is het prima te doen.

Napels heeft naast nauwe steegjes ook schitterende overdekte winkels.

Tegen de avond dalen we af naar de haven. Op de achtergrond ligt Sorrento. Als we naar links kijken dan zien we de Vesuvius op steenworp afstand liggen.

Vlak voordat we gaan eten nog even snel een foto van mijn mooie vrouw (ze vroeg zich wel eerst af waarom ze daar en zo moest zitten).

Morgen naar Florence. We zijn langzaam begonnen aan de weg terug.

Vandaag rustdag. We zijn vanmorgen het dorp in gewandeld en naar de hoge kade gegaan. Vanaf daar heb je een mooi uitzicht over de baai.

Het loopt hier loodrecht omlaag over zeker 30 meter. Even naar achteren stond een bankje in de schaduw waar je lekker kan wegkijken over de baai.

Na deze uitzichten terug naar het hotel en de middag lekker op een bedje bij het zwembad.

En natuurlijk lunchen.

Capri is een eiland gelegen in de baai van Napels. Het ligt in de Italiaanse regio Campania en meet 10,36 km². Capri is bergachtig met steile kliffen, maar ook vlakke stukken. Het hoogste punt is de Monte Solaro (589 meter).

Vanmorgen om 10:45 gingen we met de boot naar Capri.

Op de boot was het heel rustig. Normaal in deze periode is de boot afgeladen, maar ik denk dat er nu maar een bezettingsgraad van 15% was.

Totaal is de boottocht 20 minuten. Op het eiland was het wel druk. Geen idee hoe het is als het echt druk is. We zijn begonnen met een wandeling. Hieronder een paar foto’s

Om vijf waren we weer terug en na een drankje hebben we even heerlijk gezwommen.

Om 7 uur in de avond zijn we klaar om het avondeten in het dorp te zoeken. Nog eerst even een drankje en genieten van het uitzicht.

Morgen een rustdag.

Vanmorgen vroeg uit bed en om 7 uur al achter ons ontbijt. Half 8 zaten we in de auto. De navigatie had een baaldag. Eerst waren de aanwijzingen om uit Como te komen vaag. Daarna stuurde het ons dwars door Milaan in de ochtendspits. Maar rond half 10 zaten we op de snelweg die ons 750 km verder ging brengen. Erik vergaat bij het betreden van de tolweg een ticket te pakken. Aan het einde van de snelweg (het was inmiddels 5 uur in de middag) kon hij zonder al te veel problemen de snelweg weer verlaten. Onderweg was het warm tot zeer warm, 38 graden.

Na Napels draait de weg ineens langs een kustweg. Kleine straatjes met toeterende Italianen en overal scooters. Ogen voor en achter. Gelukkig was er een kleine parkeerplaats om even rustig te genieten van het uitzicht op ons verblijf de komende 5 dagen.

In het dorp Sorrento ging de navigatie weer moeilijk doen. Via kleine onmogelijke weggetjes omhoog en omlaag waren we om 6 uur eindelijk bij ons hotel. De langste verplaatsing van deze vakantie hebben we gehad. Het uitzicht van onze hotelkamer maakt alles goed.

De zwembaden van het hotel, de baai van Sorrento en de Vesuvius op de achtergrond.